دکتر محمدهادی اسکندری دانشیار علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشکده کشاورزی در ارتباط با سابقه فعالیت های خود در زمینه ارتباط با صنعت مطالبی را عنوان کرد و گفت: اهم فعالیت های اینجانب در زمینه صنایع غذایی است که در ابتدا به شکل مشاوره با شرکت های صنایع غذایی در واحدهای تحقیق و توسعه و همچنین در عرصه تجارت بین الملل بود. هم اکنون همکاری ها در قالب قراردادهای پژوهشی فیمابین دانشگاه شیراز و شرکت های مذکور صورت می پذیرد و به عنوان مجری طرح های پژوهشی در زمینه صنایع غذایی فعالیت دارم.
دکتر اسکندری افزود: برخی از شرکتها به نوآوری اهمیت میدهند و ما در طراحی محصولات جدید به آنها کمک میکنیم و برخی دیگر از کارهای ما در جهت رفع مشکلات پیش رو در تولید و بهبود کیفیت فرآورده هاست. بخش صنایع غذایی دانشگاه شیراز در این زمینه توانایی خوبی دارد و حتی اخیرا یک قرارداد با یک شرکت هلندی برای طراحی یک مکمل فراسودمند بستهایم که کار در مراحل پایانی خود قرار دارد.
ایشان همچنین ادامه داد: از حدود ده سال پیش با همراهی چند نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز یک شرکت دانش بنیان تحت عنوان فرآورده های زیستی پردیس رشد مهرگان در زمینه تولید فراورده های بیوتکنولوژی راه اندازی کردیم و هم اکنون در شهرک صنعتی شیراز به تولید فرآورده هایی میپردازیم که از سطح بالایی از دانش فنی برخوردار است و تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه شیراز نیز در کنارمان به کار مشغول هستند.
دکتر اسکندری در مورد ایجاد ارتباط موثر بین دانشگاه و جامعه و صنعت تشریح کرد: مهم ترین نکته در ارتباط با دانشگاه این است که اعضای هیئت علمی دانشگاه در ارتباط نزدیک با صنعت و جامعه در حوزه تخصص خود باشند تا بتوانند با مشکلات آن حوزه بیشتر آشنا بشوند. اگر این اتفاق بیافتد آنگاه خود به خود عضو هیات علمی در مسیر برداشته شدن آن مشکل گام برخواهد داشت. از دیگر سوی، دانشگاه نیز باید بیش از پیش، به همکاری اساتید خود با جامعه اهمیت بدهد. اکنون در دانشگاههای ما اهمیت زیادی به انتشار مقالات علمی داده میشود که کار درستی هم هست اما بایستی به همین اندازه به اثر بخشی اعضای هیات علمی در جامعه نیز بها داده شود.
وی در پاسخ به سوال ارزیابی خود نسبت به ارتباط مقاطع مختلف تحصیلی در ارتباط با موضوع جامعه و صنعت این گونه بیان کرد: گمان می کنم که بیشترین ارتباط را می توانیم در مقاطع کارشناسی ارشد با دانشگاه داشته باشیم، زیرا در دوره دکتری زمینه های کار بسیار تخصصی می شود و شاید به اصطلاح نیازهایی را که یک دانشجوی دکتری بررسی می کند، تنها در وادی مرزهای دانش حرکت کند ولی در مقطع کارشناسی ارشد بسیاری از پروژه هایی که مرتبط با جامعه و صنعت می باشند را می توان تعریف کرد. در مقطع کارشناسی هم دانشجویان آنچنان آمادگی لازم را پیدا نمی کنند که بتوانند با جامعه و صنعت در ارتباط باشند.
ایشان همچنین ضمن توصیه به اساتید جوانی که تمایل دارند دوره کاری خود را بر پایه ی حل مشکلات جامعه و صنعت بنا کنند اعلام کرد: معاونت پژوهشی فرصت های کارآموزی را تعریف کرده است تا اساتید جوان بتوانند در صنعت کارآموزی داشته باشند. این فرصت می تواند راهی را برای اساتید جوان باز کند تا آنها بتوانند وارد صنعت شوند و تا زمانی که این اساتید جوان وارد صنعت نشوند نمی توانند از مشکلات صنعت، اطلاعاتی کسب کنند که این به نوبه‌ی خود می تواند بسیار اثربخش باشد.
در ادامه، دکتر محمدهادی اسکندری عضو هیأت علمی بخش صناع غذایی دانشگاه شیراز اظهار کرد: ما دانشگاهیان گاهی باید بایستیم و به کارهایی که کرده ایم نگاهی بیاندازیم و ارزیابی منصفانه ای از خود داشته باشیم. من همیشه تلاش می کنم جدای از ارزیابی های سالانه ای که دانشگاه انجام میدهد، مسیری را که طی کرده ام ارزیابی کنم و اگر نیازی باشد، برای مسیر پیش رو طراحی مجددی داشته باشم. البته مدیریت دانشگاه شیراز کار ارزشمند دیگری در این خصوص انجام داده است و از اعضای هیات علمی برنامه کاری بلند مدت خواسته است که این میتواند امر مبارکی باشد.
در پایان، وی افزود، دانشگاه نسل چهارم دانشگاهی است که برای جامعه برنامه داشته باشد و بتواند مانند یک مغز هدایت جامعه را به عهده داشته باشد. فراموش نکنیم که ما یک کشور در حال توسعه هستیم و رساندن دانشگاه به چنین سطحی از عملکرد، دشواری بیشتری نسبت به کشورهای پیشرفته دارد.
